zondag 22 april 2012

gelukkig nieuwjaar!

Neenee, 't is geen "misse", 't klopt wel degelijk! Een lang beloofd nieuwjaarscadeautje is eindelijk afgeraakt... 't Is eigenlijk al enkele weken af, maar kan nu pas geblogd worden wegens nu pas afgegeven...




The story:
Voor haar nieuwjaar had mijn zus graag een tasje om haar boterhammetjes in mee te nemen naar het werk. En liefst een tasje dat gezien mag worden... Ik stuurde haar een aantal stofwebshops door, enkele patroontjes, en wachtte... En wachtte... 
Het was allemaal wel mooi, maar niet echt wat ze wou... Tot ze me een mailtje stuurde: ze had eindelijk gevonden wat ze zocht! Een lapje stof, 120 cm op 50 cm, te koop via marktplaats.nl, van PIP-studio... Vlug geboden, en gekocht! Uiteindelijk bleek het maar 48 cm te zijn...
En dan nog het patroon... Ik had er een aantal gevonden, maar ze koos uiteindelijk dit. Ik veranderde de afmetingen wat, zodat het zo groot zou zijn zoals ze zelf wou. En ik deed een paar aanpassingen.


De buitenstof verstevigde ik met katoenvlieseline voor het aangename gevoel en de stevigheid. 


Het binnenstofje, van bij koekepeertje, daar stikte ik een soort waterdicht zeil aan. Gerecycleerd uit een regencape. Ik verklaar mij nader...
Misschien kent u deze logo's nog:
Maar hoogstwaarschijnlijk toch niet... Tegenwoordig bestaat "ABB, verzekert u elke dag" al lang niet meer... Dit is nu "KBC, wij spreken uw taal" geworden...
Maar goed, na dit vleugje nostalgie, to the point: beroepshalve is mijn vader sterk verbonden met ABB/KBC. En daar ho(o)r(d)en ook 'relatiegeschenken' bij. Zo waren er in den tijd regencapes, volledig bezet met het ABB-logo. En zo heb ik er hier nog een paar liggen. Ideaal om voor dit project te gebruiken: veel soepeler dan tafelzeil of toile cirée, en toch waterdicht! Voor als er eens iets uitloopt of zo...


Aan de binnenkant maakte ik enkele extra zijzakjes, voor een lepeltje, de gsm, zakdoekjes, een notitieboekje of wat dan ook. Om het wat mogelijkheid tot volume te geven, en het onderaan makkelijker te kunnen vaststikken, streek ik er eerst een paar plooien in. Tot mijn verrassing blijven die plooien er echt ook zo mooi in zitten, wat wel een leuk effect geeft. 




Verder stak ik in het midden een drukknoopje om het dicht te houden. En om het model mooi in vorm te houden, stak ik aan beide kanten in de plooi bovenaan ook een drukknoopje. 




En toen had ik nog wat stof over. Daar moest toch ook iets mee gebeuren hé... Met de overschot van de stof maakte ik eerst een gsm-zakje, naar inspiratie van elisanna




En toen had ik nog net genoeg om er nog een ritstasje van te maken.




En toen... was het stofje op...







dinsdag 10 april 2012

CPH

Vorige week voor het eerst in jaren enkele dagen erop uit getrokken met lief en oudste dochter. Jongste dochter ging op vakantie bij omamie en opie.

We trokken naar Kopenhagen, met het vliegtuig. Stien droomt al zo lang van vliegen, en ik al zo lang van nog eens weg richting Scandinavië, dit was een perfecte combinatie!

Reizen met een kindje, daar hoort tegenwoordig een kids-ID bij. En dat moet in principe bij het kind zelf blijven (anders heeft het niet veel zin als het kindje verloren loopt...). Om die reden werd de dagen voor vertrek nog snel iets in elkaar gestoken. Op zich niets speciaals, al heb ik wel even mijn hoofd moeten breken over hoe ik dit alles het best aan elkaar stikte met keergat, zodat ik het nog proper kon keren en geen zichtbare naden meer had... 
Stien koos de stofjes:



En met dit rond haar hals, waren we er gerust in.

Kopenhagen is trouwens echt een aanrader! Al zouden we de volgende keer wel een ander weekend dichter bij de zomer kiezen... 
Wat we niet wisten: witte donderdag en goede vrijdag zijn officiële feestdagen in Denemarken, dus veel was gesloten. De vlaggen hingen trouwens ook half-stok... 
Wat we nog niet wisten: park Tivoli gaat pas open op 12 april. Wij waren daar van 5 t.e.m. 8 april...
Wat we ook niet wisten: in april kan het nog sneeuwen in Kopenhagen! 
Voor de rest: super stad, fan van smørrebrød, smushies, de lego-winkel, H.C.Andersen, Agnes cupcakes, Christiania om eens door te wandelen, de ontzettend mooie architectuur, de onbegrijpelijke taal, de vriendelijke mensen, ...

maandag 2 april 2012

naailes §2

Na m'n eerste naailesproject, was de keuze voor een tweede snel gemaakt. Dit broekje zit al langer in m'n hoofd, maar alleen zag ik er geen beginnen aan... Gelukkig is er de naailesjuf!




Het patroontje komt uit een oude 'Knip' van juni 1974. Jaja, u leest het goed, 1974
En deze 'Knip' heb ik te danken aan mijn mama...
Ik ben opgegroeid met de naaimachine in de living. Patronen, stof en geratel van de machine zijn me dus niet vreemd. Daarnaast heb ik een mama die soms nogal verzamelt en moeilijk dingen wegdoet... En dat geeft: een ganse doos vol oude patroontjes! Ik moet zeggen, er zit ook veel tussen waar ik niet veel mee kan doen. Van de jaren '80 bijvoorbeeld, toen alles nogal nietmijnding was... Maar dit Knip-exemplaar heeft bij mij altijd bovenaan gelegen. 


Als je goed kijkt, kan je zien dat dit boekje toen 23 frank kostte... Tsss, de 'goeie ouwe tijd'...




Er staan trouwens ook hilarische reclames is, dit is er zo eentje:




Maar soit, het broekje dus...




In den tijd diende je nog heel wat patroontjes extra bij te kopen bij de Knip, al zat er wel telkens een raderblad bij met toch enkele patroontjes, telkens in 1 maat... Het broekje dat ik wou maken (toevallig ook het groene op de tekening) was beschikbaar in maat 92... Voor 'n dochter van 5 jaar... Maar daar is er dus de naailes voor! 
Bij nameten van de omtrekmaten van de dochter, en bij vergelijken met de maattabel, kwam ik uit op... maat 92, jawel... Alleen de lengte klopte dan natuurlijk niet, daarvoor had ze een 116, wat meer representatief is voor haar leeftijd... M.a.w., het beschikbare patroon was perfect, enkel de lengte moest aangepast worden! En eigenlijk ging het bijna net zo gewoon zoals ik het hier beschrijf...


Het voordeel van dit 'op maat maken' is groot bij dochters zoals mijn oudste. Meestal moet ik broeken kopen volgens haar leeftijd of iets groter. Dan zijn ze wel lang genoeg, maar dan moet ik die verstelbare rekkers ontzettend veel aanspannen, waardoor het bovenaan nogal ferm gestropt zit. Niet altijd een mooi zicht... (Als er iemand een merk weet of tips voor fijne meisjes, shoot please!) 
Maar bij deze broek is dit dus niet zo!
Van voor-
naar
achterkant.


En zie eens, dat poepje, is dat niet om in te bijten? ;-)




Toen het nog in de maak was, krulde ze haar neus bij de eerste aanblik... Maar de details (het knoopje) hebben haar over de streep getrokken... Tja, als mama moet je soms al eens creatief zijn hé...




De gabardine komt van bij koekepeertje. Zalige stof om mee te werken!


OPROEP:
Bij koekepeertje op facebook loopt momenteel een evenement waarbij je een bon t.w.v. € 100 kan winnen. Ik plaatste deze post op dit evenement, willen jullie die even liken aub? Alvast dankjewel!