vrijdag 26 augustus 2011

Er was eens... een mini-roodkapje!

Na heel wat naais voor grote zus, werd het eens tijd dat ook kleine zus aan de beurt kwam. Dit stofje, hier gekocht, daar ben ik echt weg van. In combinatie met een patroon uit de ottobre (4/2011) zag ik het al helemaal voor me! Toen kreeg ik dit in de mailbox, en wist ik dat het een heus pakje zou worden. 


Ik zette me aan het naaien, startte met het shirtje. And this is the result:




Het shirtje vlotte eigenlijk wel goed, ook over het biesje aan de hals en mouwtjes ben ik vrij tevreden. Alleen... er moeten eigenlijk nog drukknoopjes op aan de hals, maar dat durf ik niet zo goed... Ik heb schrik het helemaal te verknoeien, en een shirtje met gaatjes over te houden... Zou toch zonde zijn? En ik ben blijkbaar ook niet de enige met deze schrik... Als dit naaiwonder al dezelfde zorgen heeft, dan zijn die zorgen toch niet zo onterecht, denk ik dan...
En ja hoor, de tips kwamen eraan, hier bijvoorbeeld... Maar toch... Weet je, eigenlijk vind ik het wel ok zo, dus misschien dat ik het (voorlopig) zo laat tot ik ergens een potje 'drukknopenzelfvertrouwen' gevonden heb. Wat denken jullie?




En dan, het broekje. Ik had het voordien al eens bekeken, leek me wel te doen in een avondje Studio Stik. En dat is het eigenlijk wel, alleen is wat meer ervaring met broekjes wel handig, zodat je geen zo'n stommiteiten tegenkomt als ik... Gewapend met de overlock zag ik het al helemaal zitten. Ik volgde plichtsbewust de beschrijving uit de ottobre, maar kwam toen tot een vervelende constatatie... Ik had een smalle en een brede broekspijp, een 'voorpandbeen' en een 'achterpandbeen'... 


Waarschijnlijk zitten hier nu enkelen van jullie te gniffelen, wetende wat er fout liep (misschien uit ervaring?),  en hebben jullie nu al door hoe dit te herstellen was. Maar ik niet dus... Ik geraakte er echt niet meer uit, besloot dat broekjes maken echt wel ingewikkeld kan zijn, en riep (uiteraard) hulp in van de buurstudiostiksters. Maar ach, hoezeer ik ook hoopte dat iemand mij iets anders zou zeggen, het verdict was: helemaal losmaken en opnieuw beginnen! En zo geschiedde...


Ik had amper een half uur geoverlockt, en de rest van de avond dezelfde overlocksteek losgetornd... Ik geef toe, er bestaan leukere dingen, maar in goed gezelschap viel het eigenlijk best wel mee. Toch lichte frustratie, vooral gezien ik in mijn nabije omgeving een aantal zeer mooie broekjes zag verschijnen! Maar goed, toen de meesten al aan het opkramen waren, kon ik eindelijk opnieuw beginnen (ik moest en ik zou een broekje meedoen naar huis!). In een paar minuten zat het ding terug in elkaar, en weet je wat? Ik kwam tot de conclusie dat ik eigenlijk enkel de zijnaden had moeten losmaken, de rest zat wel goed aan elkaar... Ach wat, gedane zaken nemen geen keer. Enkel de boordstof moest er nog aan, maar daar kon ik niet meer aan beginnen, de Studio Stik-avond was helaas ten einde... 


Maar... dat ik de ganse nacht zou wakker liggen van een onafgewerkt broekje? Forget it! Ik haalde thuis snel nog de overlock boven, maakte in amper een kwartier de boordstof vast, en kon gerust gaan slapen... Het was me gelukt: een broekje in 1 avond! Ik wist dat ik het kon! ;-) 




En dan... de combinatie!




En een tevreden baby, daar doen we het toch voor hé...


donderdag 11 augustus 2011

Roodkapje, waar ga je heen?

Mijn eerste tweede tricotprojectje! (Het eerste, daar was ik niet zo tevreden over, dus daar spreek ik niet meer over...  Maar dank zij de ontzettend handige tips van deze dame gaf ik het niet op!) En dit is het resultaat:
Een speelkleedje! 
Het patroon komt uit een ottobre van het voorjaar, een t-shirtje, wat ik zelf wat aangepast en verlengd heb naar een kleedje. 
De stof waar ik van bij het eerste zicht verzot op was/ben, komt van bij koekepeertje, net om de hoek van onze straat!
De boordstof kocht ik bij Verkempinck in Oostende. 


't Was wel even sukkelen om het onderaan afgewerkt te krijgen... Ik wou per se afwerken met een dubbel stiksel, maar dat bleek toch niet zo simpel in tricot. Uiteindelijk, na wat gefoefel, lukte het toch behoorlijk. Ik ben niet zo helemaal tevreden met het resultaat; buitenkant is wel ok, binnenkant klopt af en toe niet helemaal...


Maar ach wat, dochterlief vindt het mooi, wil het niet meer uit doen, dus... 
Ideaal voor op de glijbaan,
de schommel,
en... de trampoline!



zaterdag 6 augustus 2011

blauw-rood

Manlief is gisteren gaan rocken. 't Kot voor mij en de kindjes alleen dus. 


Meestal verlopen de avonden dan wat gelijkaardig: na de alle-tijd-en-energie-voor-de-kindjes, als ze in bed zitten, wordt de naaimachine bovengehaald... 
Eindelijk kon ik afwerken waar ik al een hele tijd mee in mijn hoofd zit! Na het uittekenen van wat het zo ongeveer moest worden, patroon zoeken om me op te baseren, aanpassen van 't patroon, stof knippen, uitdokteren in welke volgorde en hoe ik nu alles best aan elkaar stik, stikken uiteraard, enz., kon ik gisteren eindelijk de knopen aannaaien. 


Klaar! En dit is het resultaat: 


Voorkant:

Achterkant:

 Een dochter die denkt dat ze zo vleugels heeft ;-)



Mijn label al gezien? Vanaf nu te vinden in elk ding dat vanonder mijn naaimachine komt!




Een beetje een onscherpe foto, ik weet het, maar we hebben nu eenmaal een vrij eenvoudig fototoestel waarmee ik niet altijd kan doen wat ik wil... Een goed fototoestel staat op mijn verlanglijstje, als iemand suggesties heeft waarvoor ik het beste spaar, laat het me gerust weten!


Oh ja, iemand gezien dat het voorpand, de 'bulle bleu' van petit pan (hier gekocht), een naad heeft in het midden? Nee? Goed dan, dat is de bedoeling ;-)

donderdag 4 augustus 2011

3,2,1,... start!

Mijn eerste blogbericht, spannend...

Ik ben al eventjes bezig met het volgen van blogs, en heb de hoge verslavingsfactor daarvan al kunnen ondervinden... Toch dacht ik er al een eindje aan om zelf ook een blog aan te maken, maar pietje precies als ik ben, moest het lay-out-gewijs wel eerst wat op punt staan vooraleer ik het allemaal op het net gooi...
En nu denk ik dat ik zover ben... Denk ik, mogelijk verander ik er hier en daar wel iets aan in de loop van de tijd... Maar dat doet er eigenlijk niet toe...

Een blog dus... Waarom eigenlijk? Ik vind het fantastisch om mee te kunnen genieten van alle creatieve maaksels van heel wat bloggende dames. Laat staan alle inspiratie en praktische tips die daaruit volgen! 
Zelf ben ik sinds mijn laatste zwangerschapsverlof ook achter de naaimachine gekropen (met dank aan iedereen die wel weet wie ik bedoel), en ben eigenlijk best wel trots op wat er tot nu toe vanonder is gekomen. En dat wil ik graag laten zien aan iedereen die het wil. En wie het niet wil, die moet maar niet komen kijken zeker? 
Daarnaast vind ik het ook leuk voor mezelf, bij wijze van 'naslagwerk'... 

Kleine bedenking: ik ben een fulltime werkende mama van 2 kindjes, met een normaal huishouden waar toch wel wat tijd in kruipt, én met een zee van projecten in het hoofd maar slechts 24 uur op een dag... Met wat voor frequentie hier dus berichtjes zullen gepost worden? Geen idee... Ik ga er maar van uit dat er niemand zit te wachten op berichtjes van mijn kant, dan kan ik me ook niet schuldig voelen als ik hier even niets van mij heb laten horen, ok? ;-)

Maar goed, dit alles gezegd zijnde, tel ik nu officieel af...
3...
2...
1...
start!

En nu ga ik nog wat naaien...