Ode aan tante Eva en nonkel Manu

Ze was amper 1 jaar, en tante Eva en nonkel Manu (haar peter) stonden al klaar om over te gaan tot de aankoop van 'de eerste schoentjes' voor Lio... Helaas, ze kon nog niet stappen, dus werd dit plan even uitgesteld. Tot enkele weken geleden...

Lio stapt ondertussen al wel even (haar eerste pasjes alleen kreeg ik zomaar voor niets voor mijn verjaardag begin december!), maar met haar pre-stapschoentjes van Caval kon ze wel nog even voort. 

We schrijven eind januari 2012, het geduld werd danig op de proef gesteld, maar nu werd het echt wel tijd voor schoentjes! Ziektekiemen deden de plannen nog even wankelen, maar uiteindelijk gingen tante Eva, Lio en ikzelf dan toch op stap, naar hier... Er was even twijfel, een winter-solden-paar of toch al maar van de nieuwe collectie... We vielen resoluut voor dit paar:

En tja, er stonden ook wel wat mooie soldenparen te blinken... Uiteindelijk kwam er nog een paar bij, voor Stien. Tussenseizoen-laarsjes, ik zie het zo al voor me onder een rokje of kleedje!

(maar ssst, nog niet verklappen, Stien heeft ze nog niet gezien, ik hou ze nog even opzij...)

Het was geen weer om nog veel verder op stap te gaan, maar tante Eva nam me toch nog even mee naar 'space' op 't einde van de dijk... Amai, mòòie dingen!!! Niets gekocht (niet voor mijn portemonnee...), maar heel wat inspiratie opgedaan... 

Dankjewel, tante Eva en nonkel Manu!