Er was eens... een mini-roodkapje!

Na heel wat naais voor grote zus, werd het eens tijd dat ook kleine zus aan de beurt kwam. Dit stofje, hier gekocht, daar ben ik echt weg van. In combinatie met een patroon uit de ottobre (4/2011) zag ik het al helemaal voor me! Toen kreeg ik dit in de mailbox, en wist ik dat het een heus pakje zou worden. 


Ik zette me aan het naaien, startte met het shirtje. And this is the result:

Het shirtje vlotte eigenlijk wel goed, ook over het biesje aan de hals en mouwtjes ben ik vrij tevreden. Alleen... er moeten eigenlijk nog drukknoopjes op aan de hals, maar dat durf ik niet zo goed... Ik heb schrik het helemaal te verknoeien, en een shirtje met gaatjes over te houden... Zou toch zonde zijn? En ik ben blijkbaar ook niet de enige met deze schrik... Als dit naaiwonder al dezelfde zorgen heeft, dan zijn die zorgen toch niet zo onterecht, denk ik dan...
En ja hoor, de tips kwamen eraan, hier bijvoorbeeld... Maar toch... Weet je, eigenlijk vind ik het wel ok zo, dus misschien dat ik het (voorlopig) zo laat tot ik ergens een potje 'drukknopenzelfvertrouwen' gevonden heb. Wat denken jullie?

En dan, het broekje. Ik had het voordien al eens bekeken, leek me wel te doen in een avondje Studio Stik. En dat is het eigenlijk wel, alleen is wat meer ervaring met broekjes wel handig, zodat je geen zo'n stommiteiten tegenkomt als ik... Gewapend met de overlock zag ik het al helemaal zitten. Ik volgde plichtsbewust de beschrijving uit de ottobre, maar kwam toen tot een vervelende constatatie... Ik had een smalle en een brede broekspijp, een 'voorpandbeen' en een 'achterpandbeen'... 


Waarschijnlijk zitten hier nu enkelen van jullie te gniffelen, wetende wat er fout liep (misschien uit ervaring?),  en hebben jullie nu al door hoe dit te herstellen was. Maar ik niet dus... Ik geraakte er echt niet meer uit, besloot dat broekjes maken echt wel ingewikkeld kan zijn, en riep (uiteraard) hulp in van de buurstudiostiksters. Maar ach, hoezeer ik ook hoopte dat iemand mij iets anders zou zeggen, het verdict was: helemaal losmaken en opnieuw beginnen! En zo geschiedde...


Ik had amper een half uur geoverlockt, en de rest van de avond dezelfde overlocksteek losgetornd... Ik geef toe, er bestaan leukere dingen, maar in goed gezelschap viel het eigenlijk best wel mee. Toch lichte frustratie, vooral gezien ik in mijn nabije omgeving een aantal zeer mooie broekjes zag verschijnen! Maar goed, toen de meesten al aan het opkramen waren, kon ik eindelijk opnieuw beginnen (ik moest en ik zou een broekje meedoen naar huis!). In een paar minuten zat het ding terug in elkaar, en weet je wat? Ik kwam tot de conclusie dat ik eigenlijk enkel de zijnaden had moeten losmaken, de rest zat wel goed aan elkaar... Ach wat, gedane zaken nemen geen keer. Enkel de boordstof moest er nog aan, maar daar kon ik niet meer aan beginnen, de Studio Stik-avond was helaas ten einde... 


Maar... dat ik de ganse nacht zou wakker liggen van een onafgewerkt broekje? Forget it! Ik haalde thuis snel nog de overlock boven, maakte in amper een kwartier de boordstof vast, en kon gerust gaan slapen... Het was me gelukt: een broekje in 1 avond! Ik wist dat ik het kon! ;-) 

En dan... de combinatie!

En een tevreden baby, daar doen we het toch voor hé...