laat de winter maar komen...

Breien, ik vind het een zalig iets om te doen. Omdat het gewoon vanuit de luie zetel kan. Soms mis ik wat energie om de naaimachine(s) uit te halen, want alles moet hier na gebruik terug keurig opgeborgen worden wegens helaas (nog) geen plaats om het te laten staan... 


Nadeel van breien is wel dat het meestal heel wat langer duurt tegen dat iets is afgewerkt. Althans bij mij toch... Net na nieuwjaar vond ik dat het toch wel eens tijd werd om mijn breiwerk dat al enkele weken opstond af te werken. Het idee alleen al dat de muts klaar zou zijn op het moment dat de bloempjes beginnen te bloeien en de vogeltjes beginnen te fluiten...


Het 'work in (vrij ver gevorderde) progress' zag er zo uit:

Volgens het (gratis) patroon moet dit met een rondbreinaald, maar dat gaf ik al vrij snel op wegens gesukkel. Alternatief: een 5-tal korte breinaalden. Ik had dit nog nooit gedaan, en geef toe dat ik af en toe gevloekt heb... Maar 't was een leuk experiment, en ik ben al bij al wel tevreden met het resultaat. 


Bovenkant:

Onderkant:

In gebruik:

Laat de vrieskou nu maar komen!