Oliver

Even terug kreeg Finn, het zoontje van mijn neef, er een broertje bij: Oliver!

Aannemer zijnde, bedachten mijn neef en zijn vrouw een origineel geboortekaartje; een foto met de naam van Oliver gebouwd in vierkante bakstenen. 

De inspiratie voor een geboortecadeautje liet even op zich wachten, maar uiteindelijk besliste ik om dan ook maar iets met vierkantjes te doen...

Met een slabbetje alleen loop je natuurlijk niet ver, dus werd er een bijpassende tenue voorzien. Een tricot-truitje, en een groen velours broekje erbij.

Veel plezier ermee, Oliver!

Patroon broekje: ottobre 4/2011, nr. 7 city mouse
Velours broekje: koekepeertje
Tricot en boordstof: bambiblauw
Slabbetje: hema

(voor)uitzicht

Sinds enkele weken is het uitzicht in onze straat een beetje veranderd. In het begin viel het nogal mee, het bleef ook relatief droog, maar nu is het toch niet meer zo aangenaam in combinatie met de regen van de laatste dagen...

Dit is momenteel het uitzicht als we onze voordeur uitstappen...

Kijk eens naar links...

Kijk eens naar rechts...

Gezellig hé...

Wetende dat het in normale omstandigheden al niet zo evident is om een parkeerplaatsje te vinden in de buurt, zeker al niet als je wat later dan andere mensen thuiskomt van 't werk, kan je je wel voorstellen dat het nu toch af en toe eens vloeken is... Vooral als je er 's morgens alleen voor staat met (jengelende) kinderen, je die kinderen op tijd tussen alle werken door naar de (soms nogal ver geparkeerde) auto moet loodsen, en hierbij moet zorgen dat je alle (boeken)tassen gedragen krijgt, soms nog in combinatie met een peuter op de arm, en je dan liefst nog op tijd op de crèche en op school en op het werk zou moeten komen...

Helse tijden, ik zweer het u...

Volgens de brief die vandaag in de bus zat, is het einde nog niet voor dit jaar... Volgende week breken ze trouwens nog een andere aanpalende straat open, dus nog minder parkeerplaatsen... Een mens zou voor minder eens kregelig worden...

Maar goed, genoeg gezaagd, ik troost me met het vooruitzicht dat al deze miserie wel een nobel doel heeft: een gescheiden rioleringsnet. Daar kan niemand toch iets op tegen hebben hé...

klasrokjes?

Het is ondertussen al even geleden, maar op de avond net voor de eerste schooldag kreeg ik het lumineuze idee om nog snel snel een rokje in elkaar te stikken voor dochterlief. Ze ging de dag erna namelijk naar 't eerste leerjaar, een once-in-a-lifetime-gebeurtenis!
Alle ingrediënten waren in huis: stof, patroon, biais en koord, rits, machinerie en garen; check!
En zo werden 's ochtends, net voor vertrek, nog vlug een paar foto's getrokken, met 'grote vriend' in de knuffelhouding (om de spanning voor de eerste schooldag wat te camoufleren).
(Gelieve niet op de keukendeur met prachtige klink op de achtergrond te letten, we hopen ooit te verbouwen, ooit...).

Op de foto hangt het rokje wat scheef... Het is een klokrokje, rits aan de zijkant, en een eigenhandig bijgemaakte stolpplooi die wat aan de linkerkant zit. Paspel tussen tailleband en rokje, onderaan afgewerkt met een rood rolzoompje. Het bloempje bovenaan de stolpplooi leenden we even van op een ander kleedje. 

De eerste schooldag werd positief onthaald, oef! Aja, je zou voor minder, want na die eerste dag kwam ze al met een uitnodiging thuis voor een verjaardagsfeestje! Woensdag, 2 dagen later dus, wat een begin van 't schooljaar! Al begonnen de radertjes in mijn hoofd al direct te draaien: "Oei, hoe moet ik dat geregeld krijgen, en hoe moet ik aan een cadeautje geraken tegen dan?" Voltijds werkende mama's hebben dat soort problemen wel eens...

Probleem 1 werd vrij snel opgelost: dochterlief mocht woensdag onmiddellijk na school al direct mee met het feestvarken, lief hé...

En probleem 2? Tja, misschien een rokje? Nu het toch in de vingers zit? Dus ging ik diezelfde avond opnieuw aan de slag, zelfde patroon, ander kleurtje.

Een beetje een gokje, want je weet nooit hoe die pas-6-jarigen reageren op 'iets van kleren' als cadeautje... Gelukkig werd het rokje goedgekeurd, zowel door feestvarken als door haar mama!

En deze week was het weer van dat, opnieuw mocht er gefeest worden. Deze keer was het de beurt aan een naaivriendindochter om 6 jaar te worden, hoera! Cadeautje? Bwa, een rokje misschien? En zo werd ook begin deze week hetzelfde patroon terug bovengehaald. Deze keer in 't rood met blauwe paspel en rolzoompje. De stolpplooi zit nu wel aan de andere kant, maar dat was niet bewust... Ik heb het gewoon niet meer nagekeken, dacht dat het rechts zat, vandaar... Ach ja, een beetje variatie, niet mis, toch?
(Het rokje lijkt een beetje scheef op de foto, maar dat ligt aan de foto...)

En zo trokken deze week 3 vriendinnetjes met een bijna-hetzelfde-rokje vrolijk naar school. Misschien een idee voor een schooluniform? 

naaiweekend 1.3.: Jutta

Zo'n half jaar geleden werd er een lief klein meisje geboren, Jutta! Met een prachtig retro geboortekaartje met rood en witte stipjes, kon een aangepast geboortecadeautje niet uitblijven. Op naaiweekend werd er eindelijk eens werk van gemaakt, met dit resultaat:

Een modelletje dat al wel eerder van onder mijn machine rolde voor verse minimensjes.
Het bevestigen van de applicatie was niet zo evident, ik heb er menigmaal het strijkijzer op moeten zetten. Ik hoop dan ook dat het ongeschonden blijft in de was...

En o, wat hou ik toch zo van rolzoompjes!

Veel plezier ermee, Jutta!

Stof en applicatie: koekepeertje

naaiweekend 1.2.: zachte mango

Mijn tweede project dat ik maakte op naaiweekend is eigenlijk eentje dat niet echt op mijn to-do-lijstje stond - hoewel dat lang genoeg was om een ganse week te kunnen vullen...

Nadat ik bijna de ganse zaterdag aan dit bezig was, had ik zondagvoormiddag wel zin in een snel-klaar-project. Tweede voorwaarde was dat ik toch ook wel iets voor de andere dochter moest meebrengen hé... Dus werd het dit, met mouwtjes en achterpand in superzachte gele velours, en voorpand in rode sterretjestricot:

Patroontje kon ik van haar lenen, voorzienig als ze was had ze haar ganse map bij met dit patroon uit een ottobre in alle maatjes!

Lio was er direct verslingerd aan toen ze het zag, en Stien noemde haar prompt 'zachte mango' toen ze 't aan had... Tja... 

Zalig toch, zo'n impulsief project dat zo in de smaakt valt!

Gele velours: koekepeertje
Sterretjestricot: Verkempinck